...Og hvenær ætla...

...Íslendingar að skilja að það eru dragdrottningalegar konur og dansandi strákar sem koma okkur áfram á Eurovision...ekki fimm konur sem klæddar eru eins og skrýtin dýr í norrænni goðafræði...það er bara ekki on...við þurfum ekki að vera svona djúp...það er öllum skítsama hvort sem er...

...en gærkvöldið var skemmtilegt...sýndi lit í kosningarbúðum Ágústs Ólafs þó ég megi ekki kjósa en sötraði fría bjórinn hans þangað til ég gat varla staðið lengur...og þá var klukkan bara níu! Byrjaði reyndar með því að horfa á íslenska lagið og nokkur lög á undan á Cafe Cozy og það var sko stemmari í lagi...við erum að tala um að sætu samkynhneigðu mennirnir og fag hag vinkonur þeirra kunnu öll lögin utan að...svo þegar stóri dansparturinn í laginu hennar Selmu kom þá ætlaði allt um koll að keyra...jidúddamía...

...ég er samt fegin að Noregur komst áfram þó að það sé vissulega svekkjandi að horfa á eftir Selmu...Noregur vinnur þessa keppni...ég var sannspá í fyrra með Ruslönu og vonandi verð ég það aftur í ár...

...en í gær komumst við Íris einu skrefi nær heimsfrægð og ég er ekki frá því að við náum henni áður en sumarið er úti...en það kemur betur í ljós síðar...
Stay black - Salinto!