...rúmlega níu í morgun eftir engan svefn...skellti mér þá beint í Kvickly og keypti mér epli, gulrætur og sushi til að svala sárasta hungrinu...hitti kennarann minn þar...sem ég er by the way smá ástfangin af...og við löbbuðum saman í skólann...
...hann spurði mig hvað ég hefði gert um helgina og ég fór að lýsa þessum frábæru Take That tónleiku sem hafði verið draumur minn í tólf ár...og þá sagði hann við mig að draumur minn hefði sem sagt ræst...og ég jánkaði því...og þá fór ég að hugsa að það hefur sveimér þá aldrei gerst í fullorðnislífi mínu...að draumur minn hafi ræst...þetta er orðatak sem maður notar oft en skilur ekki beint hvað það þýðir...en í gær skildi ég það...draumur minn rættist...ef maður getur látið einn draum rætast á ævinni þá er það nokkuð gott...ég hlakka til að láta næsta draum rætast...verða fræg Bollywood stjarna og ferðast á enda veraldar...víhí! Það getur ekkert stoppað mig núna...
...get ekki hætt að brosa og hlusta á Take That...lífið er svo dásamlegt að það er ekki einu sinni fyndið...þó ég sé búin að sofa í samanlagt fjóra tíma og búin að vera í skólanum í 10 tíma...og kjúklingurinn minn er endalaust lengi að steikjast...þá get ég bara ekki annað en brosað framan í heiminn...
...og ég er búin að tryggja mér miða á The Cure í Köben í febrúar...annar draumur rætist...fíla þetta draumastand...
Stay black - Salinto!
