...Og jæja já...

Núna er maður kominn í almennilega tölvu hér heima hjá Gunna og Evu á litla sæta kollegíinu...voða krúttlegt hérna hjá þeim...eftir skemmtilegt ferðalag..*hóst* *hóst*

Eeen á föstudaginn kvöddum við Granada almennilega á Hannigans...þar var allt liðið mætt...Pieter, Noha, Marco, Tim, Alex, Matt, Sinius og fleiri og fleiri og auðvitað Michel sem náttlega bjargaði kvöldinu þegar hann gaf okkur Bettie áritaða boli frá Hannigans og sons...eins og barþjónarnir eru í...krúttelínan hann Michel...en við héngum heillengi á Hannigans og svo var kíkt aðeins á Granada 10 og það var rosa stuð...við heimkomuna tók svo við eldamennska hjá mér og Pieter en við mölluðum pasta og pizzu af einskærri snilld og það var svona líka gómsætt...snilldarkokkar við já já já...

...á laugardaginn vöknuðum við svo ekkert voðalega hressar og fórum út að kaupa smá kveðjugjöf handa Michel..keyptum diskinn með Beth handa honum en það er einmitt júróvisjón stjarna Spánverja...árituðum hann svo í bak og fyrir í góðu flippi í þynnkumatnum á Sanchos café...svo komu foreldrar Bettie og við kvöddum Michel sem var eitt það erfiðasta í öllum heiminum því hann er svo mikið krútt...en svo keyrðum við áleiðis í húsið í Benalmádena og chilluðum þar um kveldið...

...á sunnudaginn lágum við svo á ströndinni og bara chill...ekkert sniðugt að segja um þann dag...

...á mánudaginn lágum við á ströndinni aftur í góðu chilli og fórum svo og sóttum Ashling vinkonu Bettie á flugvellinn og um kveldið var tekið nett djamm á Costa del Sol...minningar minningar...og viti menn..Pink Elephant er bara búinn að loka...sorglegt mjööööög...ég sem ætlaði að kíkja í Killer Pool með Hollendingunum...svo kíktum við á eitthvað ömurlegt nýtt diskótek og svo gamli góði Beer Keller og Mango´s sem var náttlega snilldin eina...og fríir drykkir hægri vinstri...vinguðumst svo við taxi dræverinn og fengum ódýrt far uppí hús aftur...

...á þriðjudaginn var svo ströndin tekin og pakkað...gaman gaman...held tvímælalaust að ég sé með þyngstu tösku í alheiminum...en það er bara góður fílíngur...kíktum svo út að borða og ég kvaddi foreldra Bettie sem eru náttlega yndislegasta fólk í heimi...borguðum allt fyrir mig allan tímann og eru meira en vinaleg...og ótrúlegt en satt þá er ég farin að skilja smá í hollensku...usss...og búnað læra nokkra klassíska frasa...svo var mér bara keyrt á flugvöllinn og ég flaug frá eiginmanni mínum síðustu 2 mánuði...buhuhu...ótrúlegt að finna svona góða vinkonu svona langt í burtu...en ég hitti hana aftur í ágúst þannig að þetta er ekkert svo sorglegt...

...svo byrjaði ferðalagið...og ég hef eina spurning...ef að flugvél er að hrapa..gæti það bjargað lífi mínu ef ég væri með sætisbakið upprétt?! Hvaða helvítis máli skiptir þetta eiginlega...baaa....leiðinlega við að taka svona 2 flug...maður þarf alltaf að heyra þessi súru öryggisatriði tvisvar...en flugin voru nett þægileg og ekki mikil seinkun og allt gekk vel fyrir sig...og auðvitað keypti ég mér mína venjulega bók á Stansted...annað skiptið sem ég kem þangað og ég er strax komin með hefð fyrir bókakaupum...ég svaf samt eiginlega allan tímann þannig að lesturinn verður að bíða betri tíma...ég lenti svo í Köben um 11 leytið og tók lest til Aalborgar sem tók netta 5 tíma...held ég hafi sofið 50% af tímanum...hin 50% var ég að hlusta á Cure...lesa og reyna að pirra mig ekki á þrem dönsku strákunum sem ég sat hjá...algerir gúmmitöffarar...ekki deginum eldri en 17 ára og með bjór og brjálaðir gangsterar...usss...virkar ekki á dönsku...

En svo er ég loksins komin til Evu...hún er búnað fæða mig með kjúlla og frönskum og maður er kominn á 3. carlsberginn...svona er lífið...

Takk fyrir mig og góða nótt
Stay black - Salinto!