Og I have a feeling someone is trying to kill me...

...gerði þau mistök að hætta mér í fótbolta í hádeginu með vinnufólkinu...mostly strákum samt (hvers vegna annars myndi maður fara að spila fótbolta nema til að sjá litla sprella sprella um í litlum stuttbuxum...ha ha ha)...en jæja...allavega...ég fór í fótbolta og þar sem ég kann akkúrat ekkert í fótbolta þá hélt ég mig bara í vörninni og reyndi að tækla mann og annan með misjöfnum árangri...fyrsta sem gerist er að ég fæ dúndur í hausinn og dett kylliflöt á bakið...og þá meina ég að ég heyrði brak og bresti í bakinu mínu litla...en stóð upp hörkutólið ég og hélt áfram...svo fekk ég ónefnt bein á ónefndum aðila í sköflunginn stuttu síðan og er sköflungurinn minn svona þrefalt stærri en venjulega....gaman gaman...svo eftir smá stund klikkar eitthvað í bakinu og viti menn...Lillan er föst og getur varla hreyft sig...eeeeen Lillan skellti sér bara í sturtu og bakið er svona að koma til og ég er ekki frá því að ég geri þetta að vikulegum atburði...þó maður sé í nettri lífshættu þarna í Valsaraheimilinu...en Lillan lét þetta ekki hindra sig í squash-iðkun og haltraði í Veggsportið eftir vinnu og prófaði nýja spaðann minn...og hann er bara fjandi góður og ég solleis burstaði systur mínar...ég var ósigrandi..heyr heyr...hefur aldrei gerst áður þannig að sársauki greinilega drífur mig áfram...

...eeeen helgin er óráðin...fer væntanlega bara í kósí-slappa af-stemmingu og nammiát...búnað spara mig alla vikuna....en stefnan í kveld er samt sett á litla Hverfisbarinn sinn...litla sveitta Hverfisbarinn sinn...ekkert djamm...bara rólegt kaffihúsakvöld...tja...hve oft hefur maður sagt það...
Stay black