...Og jæja...

...þessi önn í skólanum er búin að vera vægast sagt emotional...grátið...hlegið...pirringur...hatur...ást...og allt þar á milli...

...frumsýningunni á Lísu í Undralandi var frestað út af puttanum á mér en kennararnir mínir vildu hvort sem er fresta henni því þeir eru búnir að vera rosalega óánægðir með hópinn...og allt ferlið...ég hef svo sem ekki tekið það sérstaklega til mín því ég hef gefið mína sálu og líf í þessa sýningu og sé ekki eftir neinu...

...en daginn sem ég beið eftir flugi á Kastrup var fundur með bekknum um þetta ferli allt saman og þá tilkynntu kennararnir að þessar tvær prufusýningar sem við sýndum á fimmtudaginn hefðu verið prófið okkar í leiklist fyrir önnina...og þeir tilkynntu einnig að aðeins sex hefðu staðist prófið (við erum þrettán í bekknum)...þessir sex fengu að setja upp aðra leiksýningu á næstu önn en hinir sjö þyrftu að læra aftur það sem við lærðum á fyrstu önn því þeir hefðu ekki getað notað það sem við lærðum á réttan hátt...og það sem við lærðum á fyrstu önn er náttúrulega það leiðinlegasta ever...

...og því er ég ekkert smá hamingjusöm yfir því að ég er í þessum sex manna hópi sem náði prófinu! Og mér finnst þessi texti með Teit lýsa lífinu í leiklistarskóla mjög vel...þvílíkur tilfinningalegur rússíbani finnst varla nokkurs staðar annars staðar...

Who is to say who wins or who loses?
I sing to myself at the end of the day when I know what the blues is,
And all my mistakes have become masterpieces.

I was born in the goodness of grace.
And because of faith, because of courage, because of forgiveness,
All my mistakes have become masterpieces.

And there comes a time,
You must stay in the moment while your heart's still bleedin'.
And there comes a time
When you must walk away though your heart's still beatin'.

Ooooo...
Ooooo...

And there comes a time,
You must stay in the moment while your heart's still bleedin'.
And there comes a time,
When you must walk away though your heart's still beatin'.

Who is to say who wins or who loses?
I sign to myself at the end of the day when I know what the blues is.
And all my mistakes have become masterpieces.
All my mistakes have become masterpieces.

Stay black - Salinto!