Ó mæ god...I think I just died and went to heaven sveimérþá...fór á Skólabrú áðan....soldið fúl að missa af góðu gerum-þær-sjálfar-samlokunum hérna niðrí mötuneyti...en svona er lífið...maður fær víst ekki alltaf allt sem maður vill í þessu lífi...en matur þar var svooooo góður....deeeem...ég er svo saddur núna að ég get varla staðið upp af feita rassgatinu mínu og náð mér í vatn...sem er nú ekki gott þar sem ég drekk góða sex lítra af vatni á dag...en allavega...rosa fínn matur og myndarlegur þjónn sem ég er viss um að var að gefa mér auga...hann hefur örugglega tjékkað á því hvað ég heiti af debetkortinu mínu og farið strax á þjóðskrána og tjékkað á mér...alveg viss um það....hann er ástfanginn af mér for sure...ég meina hver myndi ekki vera það...ég var nú í piparmintugrænu peysunni minni sem heillar strákana alveg uppúr skónum...en anyways...á milli augnagota var aðalumræðuefnið sjónvarpsefni og finnst fólki það mest furða hvað ég man mikið úr minni æsku sem tengist sjónvarpi...eins og áramótaskaupin ´85-´88, fastir liðir eins og venjulega og fleira og fleira...kannski er skýringin að ég var hinn mesti sjónvarpsfíkill...enda sést það á mér...alger couch potato....aaaaa....couch...mmm...langar að leggja mig...aaa....be strong Lilja...must work now...or...I...will...get...fired....aaaaaaaaaaa.....bbaaaaaaaaa
Stay black